Otwieramy szufladę z wierszami Sióstr Uczennic Krzyża dla dusz, którym bliski jest język symboli, przenośni, metafor…
Dedykujemy wiersz s. Franciszki Niemier wszystkim braciom kapłanom.
W zadziwieniu nad własnym kapłaństwem
Ciągle jestem w drodze
I z lampką wieczną
Nad Źródłem Mądrości przyklękam
By niegasnące pragnienie Ognia
Z każdym dniem pogłębiać.
W tajemnicy przed sobą
Jak ziarno
Powoli dojrzewam
Do śmierci w Tobie i z Tobą
Na szczytach
Głębin mojego serca
Jak czuły Ojciec
Moimi dłońmi obejmujesz
Marnotrawnych synów
I choć sam synem jestem
Co w dłoniach Matki
Otwiera się na przyjście Słowa
Ty uczysz mnie w Szkole Chleba
OJCOSTWA
Co daje Boga.
