16 czerwca 2018 zakończyła swoją szóstą edycję Szkoła Liturgicznego Animatora Muzycznego. O tej szkole napisano już wiele na stronach CFŚ. W zakładkach przeznaczonych na notatki o szkole, które pojawiają się tam co miesiąc od sześciu lat można znaleźć wszystko… Jednak każdy rok jest inny z racji na różnorodność uczestników i ich zaangażowania w życiu codziennym, a także wiek i temperament.
16 czerwca 2018 zakończyła swoją szóstą edycję Szkoła Liturgicznego Animatora Muzycznego.
O tej szkole napisano już wiele na stronach CFŚ. W zakładkach przeznaczonych na notatki o szkole, które pojawiają się tam co miesiąc od sześciu lat (z przerwami wakacyjnymi) można znaleźć wszystko: Czym jest szkoła, jakie są jej cele i założenia oraz dla kogo jest przeznaczona i te sprawy się nie zmieniają.
Jednak każdy rok jest inny z racji na różnorodność uczestników i ich zaangażowania w życiu codziennym, a także wiek i temperament.
Nasz rok był zupełnie wyjątkowy, inaczej być nie mogło:) Najmłodszy z uczestników zaczynając szkołę miał lat 14, a najstarsza nasza uczestniczka 72 lata.
Tematy, których dotykaliśmy na zajęciach w ciągu roku to: emisja głosu, zasady muzyki, podstawy dyrygowania, dokumenty Kościoła o muzyce liturgicznej, dokumenty Kościoła o mszach dla grup specjalnych i mszach z udziałem dzieci, polifonia sakralna, za i przeciw łacinie, KKK i wiele innych wątków, które zrodziły się podczas spotkań i dyskusji.
Wszystkie zajęcia i wykłady prowadzone były przez osoby profesjonalnie zajmujące się na co dzień tematem. Nazwiska wykładowców umieszczone są na stronie CFŚ.
VI sesja, która odbyła się 17 marca była wyjątkowa z racji na obecność w tym dniu naszego gościa s. dr M. Iwony Kopacz PDDM, która przygotowała katechezę na temat Liturgii Godzin w Triduum Paschalnym. Katecheza ta poprzedzała bezpośrednio czas Triduum Paschalnego w realnym życiu, więc dobrze nastroiła nas już na ten czas. Wykład miał charakter otwarty i mogły w nim uczestniczyć także osoby z zewnątrz.
Szkoła poza tym, że jest formą kształcenia, jest też okazją do spotkania z Bogiem i człowiekiem, do nawiązania i pogłębienia relacji; z Bogiem, podczas Eucharystii, na którą jest czas podczas każdej sesji, i z człowiekiem w czasie przerwy na kawę i obiad w ciągu dnia, a także podczas dyskusji w trakcie wykładów.
Ostatnie spotkanie, to czas podsumowania tego, co nam w głowach zostało i utrwalenia spraw najistotniejszych. To moment uświadomienia sobie jak dużo jeszcze nie wiemy, ale już wiemy gdzie tej wiedzy szukać.
SLAM wskazuje kierunek i daje narzędzia, reszta zależy od nas.
Nadzieję na pogłębianie wiedzy i dalszy rozwój, daje perspektywa spotkań dla absolwentów szkoły, z których z pewnością wielu z nas skorzysta, zatem do zobaczenia!!!
Katarzyna Górska
