(1) DOKĄD IDZIEMY? Refleksja s. Christiany

Jestem założycielką nowego zgromadzenia zakonnego o nazwie: Wspólnota Sióstr Uczennic Krzyża. Nazywam się Christiana Helena Mickiewicz.

Bóg przynaglił mnie do założenia tego zgromadzenia, aby każda siostra ofiarowywała Bogu wszystkie chwile swojego życia, a zwłaszcza te, które są szczególnie trudne, za tych, którzy żyją w grzechu daleko od Boga, którym grozi wieczność nieszczęśliwa.

Moje serce jest szczęśliwe, bo oddane Bogu za ginących braci, ale jest również pogrążone w stałym cierpieniu z tego powodu, że tylu ludzi nie chce oddać czci Dobremu Bogu, który nas tak umiłował, że dał Swojego Syna, aby On na Swoje zbolałe ramiona wziął nasze grzechy, aby móc okazać nam nieskończone Boże Miłosierdzie.

“Tak bowiem Bóg umiłował świat,

że Syna swego Jednorodzonego dał,

aby każdy, kto w Niego wierzy,

nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3,16).

Chcę systematycznie pisać na ten temat, że Bóg chce naszego wiecznego szczęścia w Domu Ojca w niebie, które Jezus otworzył Swoją Krwią…

s. Christiana