(6) DOKĄD IDZIEMY? Refleksja s. Christiany

O Panie, mój kres pozwól mi poznać

i jaka jest miara dni moich,

bym wiedział jak jestem znikomy.

Oto wymierzyłeś moje dni tylko na kilka piędzi

I ŻYCIE MOJE JAK NICOŚĆ PRZED TOBĄ.

Doprawdy życie wszystkich ludzi jest marnością.

Człowiek jak cień przemija,

na próżno tyle się niepokoi,

gromadzi, lecz nie wie kto to zabierze (Ps 39, 5-7).