(41) DOKĄD IDZIEMY? C.d. refleksji s. Christiany Mickiewicz

Aby zachęcić Was do przebaczenia doznanych krzywd przytoczę urywek pewnej piosenki:

Ileż goryczy trzeba przeżyć

i twarzą się pochylić nisko,

a potem jeszcze raz uwierzyć

i móc przebaczyć ludziom wszystko.

Jeśli zabłądzisz w mrocznym wichrze – nie płacz.

Z wszystkich słów jedno jest najcichsze – przebacz.

Świat, co nas łudzi i otacza, minie.

Ten, kto nie umie krzywd przebaczać – zginie!