Pierwszy Adam zgrzeszył brakiem posłuszeństwa, które wyrosło z braku zaufania do Boga, Ty – ostatni Adam, ratujesz nas przez posłuszeństwo zasadzone na zaufaniu i głębokiej miłości do Ojca:
Stawiam sobie zawsze Pana przed oczy,
nie zachwieję się, bo On jest po mojej prawicy.
Dlatego się cieszy moje serce, dusza się raduje,
a ciało moje będzie spoczywać z ufnością,
bo nie pozostawisz mojej duszy w Szeolu
i nie dozwolisz, by wierny Tobie zaznał grobu.
Ukażesz mi ścieżkę życia,
pełnię radości u Ciebie,
rozkosze na wieki po Twojej prawicy.
