DROGA KRZYŻOWA z Uczennicami Krzyża III

Oto Człowiek (J 19,5). Ten, który ogołocił samego siebie (Flp 2,6)

Upadłeś. Zrównałeś się z ziemią. Abym przestała się Ciebie bać.

Dobrze jest czekać w milczeniu

ratunku od Pana (Lm 3, 26).

Kiedy upadam

obejmuje mnie spojrzenie miłosierdzia.

Jesteś tam, gdzie jestem… bo zrównałeś się z ziemią.

Zraniona upadkiem słyszę:

Powstań przyjaciółko ma (…) i pójdź (Pnp 2,10).

Przygarnięta spojrzeniem w nadziei wstaję.

Idę.

Ku Krzyżowi i braciom.

Bo Jezus stał się sługą aż do śmierci krzyżowej.

Jezu, ufam Tobie!

Bonum est praestolari, cum silentio salutare Dei: